Projekt uchwały w sprawie rozpatrzenia skargi na działanie Burmistrza Miasta Lęborka.

PROJEKT

 

Uchwała Nr………………

Rady Miejskiej w Lęborku

z dnia…………………………

 

w sprawie rozpatrzenia skargi na działanie Burmistrza Miasta Lęborka.

 

 

Na podstawie: art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 267,ze  zm.).

 

uchwala się, co następuje:

 

§ 1

 

1. Rada Miejska w Lęborku rozpatrzyła skargę złożoną przez Pana Ryszarda Białoskórskiego na działanie Burmistrza Miasta Lęborka.

2. Rada Miejska w Lęborku przyjęła wyjaśnienia złożone przez Burmistrza Miasta Lęborka.

3. Rada Miejska w Lęborku uznała skargę za bezzasadną z powodu nienaruszenia obowiązującego prawa.

 

§ 2

 

Wykonanie Uchwały powierza się Przewodniczącemu Rady Miejskiej w Lęborku.

 

§ 3

 

Uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia.

 

 

sprawdzono pod względem

formalno-prawnym

 

 

 

Uzasadnienie

 

1. Przedstawienie istniejącego stanu w dziedzinie, która ma być normowana.

 

Pan Ryszard Białoskórski złożył skargę na bezprawne działania Wydziału Ochrony Środowiska i gospodarki Odpadami Urzędu Miejskiego w Lęborku w sprawie dewastacji drzew na Jego prywatnej posesji oraz na zaniechania Burmistrza w zakresie wydania decyzji w przedmiotowej sprawie.

 

2. Wyjaśnienie potrzeb i celu podjęcia uchwały.

 

Rozpatrzenie przedmiotowej skargi ma na celu ustalenie czy podjęte przez Burmistrza Miasta oraz podległy mu Wydział Ochrony Środowiska i Gospodarki Odpadami czynności były właściwe i uzasadnione.

 

3. Wykazanie różnic między dotychczasowym, a projektowanym stanem prawnym.

 

Biorąc pod uwagę złożone przez Burmistrza wyjaśnienia, dodatkowo stosowne w tym zakresie przepisy prawa, tj.

• Ustawę z dnia 16 kwietnia 2014r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013r. poz. 627 ze zm.),

• Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dn. 01 lipca 2014r sygn. SK 6/12 (Dz. U. poz. 926),

• Przepis art. 149 i art. 150 kodeksu cywilnego,

• Przepis art. 240 kodeksu karnego.

należy stwierdzić, że:

1. Skarga na sposób rozpatrzenia sprawy jest bezzasadna.

2. Burmistrz nie posiada kompetencji do oceny i wydawania decyzji w zakresie naprawienia szkody w związku z utratą wartości działki.

3. Burmistrz oraz Inspektorzy Wydziału Ochrony Środowiska i Gospodarki Odpadami nie mieli obowiązku zawiadamiania organów ścigania w związku z domniemanym wandalizmem.

 

 

Ad. 1

Pan Ryszard Białoskórski uważa że „sprawa nie jest skomplikowana” i zarzuca Urzędowi nieuzasadnione przewlekanie postępowania oczekując, jak wynika z kontekstu pism, wymierzenie Teresie Gołębiewskiej administracyjnej kary pieniężnej na podstawie przepisu art. 88 ust 1 pkt 3 ustawy o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013r., poz. 627).

Przepisu tego nie można zastosować wprost w stosunku do osoby nie będącej właścicielem lub użytkownikiem nieruchomości, ponieważ intencją ustawodawcy było ponoszenie odpowiedzialności
z powodu zniszczenia drzew i krzewów spowodowanego niewłaściwym wykonywaniem zabiegów pielęgnacyjnych jedynie przez posiadacza nieruchomości.

W związku z powyższym jeżeli doszło do zniszczenia drzew bez zgody i wiedzy posiadacza nieruchomości, to sprawca zniszczenia odpowiada za przestępstwo lub wykroczenie.

 

Ponadto, w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 01 lipca 2014r. sygn. SK 6/12 (Dz. U. poz. 926),który orzekł że

„art. 88 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, 628i 842) przez to, że przewidują obowiązek nałożenia przez właściwy organ samorządu terytorialnego administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie bez wymaganego zezwolenia lub zniszczenie przez posiadacza nieruchomości drzewa lub krzewu, w sztywno określonej wysokości, bez względu na okoliczności tego czynu, są niezgodne z art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej”, brak jest aktualnie podstaw do wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej.

 

Sprawa jest bardzo delikatna, ponieważ dotyczy sporu sąsiedzkiego i jednocześnie nie jest, jak uważa Pan Białoskórski, jednoznacznie oczywista. Inspektorzy zwrócili się do rzeczoznawcy - dendrologa
w celu poznania opinii specjalisty. Uzyskanie opinii osoby postronnej, jednocześnie będącej biegłym w przedmiotowej dziedzinie, pozwoli uniknąć oskarżeń o stronniczość urzędników Urzędu Miejskiego w Lęborku i jednocześnie będzie mogło stanowić materiał dowodowy w postępowaniu karnym lub wykroczeń albo w postępowaniu cywilnym.

Oględziny przedmiotowych drzew odbyły się w dniu 08 sierpnia 2015 r. W wizji uczestniczyli: pan Rafał Raźniak - rzeczoznawca; pan Krzysztof Mikołajczyk - inspektor z Wydziału Ochrony Środowiska
i Gospodarki Odpadami; Zbigniew Cybula - przewodniczący Komisji Rewizyjnej Rady Miejskiej oraz pani Katarzyna Jadczak - reprezentująca Teresę Gołębiewską (jej córka). Pan Ryszard Białoskórski odmówił uczestnictwa pomimo, że o oględzinach został powiadomiony pisemnie z odpowiednim wyprzedzeniem, a w dniu oględzin był osobiście zapraszany przez pana Mikołajczyka.

 

Nie stwierdzono nieprawidłowości w działaniu Burmistrza i Inspektorów Wydziału Ochrony Środowiska i Gospodarki Odpadami.

 

Ad. 2

Pan Ryszard Białoskórski podnosi w swoich pismach kwestię utraty wartości działki co jest, w jego ocenie, „szkodą rzeczową i stanowi naruszenie jego prywatnego posiadania”.

Walory estetyczne i rzekome obniżenie wartości nieruchomości ze względu na „oszpecenie” drzew mogą być rozpatrywane jedynie w trybie powstania szkody w rozumieniu Kodeksu Cywilnego. Żądanie naprawienia szkody leży po stronie poszkodowanego właściciela, a nie burmistrza (art. 149 i art. 150 kodeksu cywilnego).

 

Ad.3

Wydział Ochrony Środowiska I Gospodarki Odpadami Urzędu Miejskiego w Lęborku nie miał obowiązku powiadamiania organów ścigania, zwłaszcza, że uczynił to sam zainteresowany - Pan Ryszard Białoskórski.

Obowiązek zawiadomienia prokuratury o dokonanym przestępstwie dotyczy przestępstw najgroźniejszych wymienionych w art. 240 kodeksu karnego i dotyczy każdego kto był świadkiem takiego przestępstwa.

 

Biorąc pod uwagę powyższe skarga jest bezzasadna.

 

4. Charakterystyka przewidywanych skutków społecznych i gospodarczych.

 

Uchwała nie rodzi żadnych skutków gospodarczych i społecznych.

 

5. Skutki finansowe, związane z wejściem w życie uchwały.

 

Przedmiotowa uchwała nie spowoduje skutków finansowych.

 

6. Źródła finansowania.

 

Nie dotyczy.