Projekt uchwały w sprawie wezwania do usunięcia naruszeń prawa, złożonego przez Państwo Ewę i Ryszarda Balcerzyk dotyczącego uchwały Nr XXIX-311/2008 Rady Miejskiej w Lęborku z dnia 02.12.2008r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego śródmieścia Lęborka.

UCHWAŁA Nr …………….

Rady Miejskiej w Lęborku

z dnia ………………………

w sprawie: wezwania do usunięcia naruszeń prawa, złożonego przez Państwo Ewę i Ryszarda Balcerzyk dotyczącego uchwały Nr XXIX-311/2008 Rady Miejskiej w Lęborku z dnia 02.12.2008r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego śródmieścia Lęborka

Na podstawie: art.101 a w związku z art. 101 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U.z 2001r. Nr 142, poz.1591, z późn. zmianami) uchwala się, co następuje:

§ 1

Nie uwzględnia się wniesionego przez Państwo Ewę i Ryszarda Balcerzyk wezwania do usunięcia naruszeń prawa, dotyczącego uchwały Nr XXIX-311/2008 Rady Miejskiej

w Lęborku z dnia 02.12.2008r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego śródmieścia Lęborka.

§ 2

Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Lęborka.

§ 3

Uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia.

  UZASADNIENIE

Uchwałą Nr XXIX-311/2008 z dnia 02.12.2008r. Rada Miejska w Lęborku przyjęła

miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru śródmieścia miasta Lęborka.

Plan ten po stwierdzeniu przez Wojewodę Pomorskiego o zgodności z prawem został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego Nr 32 z dnia

3 marca 2009r., poz. 613 i wszedł w życie po 30 dniach od tego terminu.

W dniu 23.04.2009r. Państwo Ewa i Ryszard Balcerzyk wystąpili do Przewodniczącego Rady Miejskiej w Lęborku z wezwaniem do usunięcia naruszeń prawa w w/wym. uchwale Rady Miejskiej, przyjmującej plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego śródmieścia Lęborka.

Po analizie zgłoszonych w w/wym. wezwaniu zarzutów Rada Miejska uznała, że nie doszło do naruszenia prawa w tym zakresie.

Odnosząc się szczegółowo do poszczególnych zarzutów należy stwierdzić, że uwagi do wyłożonego do publicznego wglądu projektu planu miejscowego złożone przez Wnioskodawców w piśmie z dnia 16.09.2008r. (wpływ do tutejszego Urzędu w dniu 22.09.2008r.) zostały rozstrzygnięte negatywnie przez Radę Miejską w Lęborku w procedurze uchwalenia planu miejscowego śródmieścia Lęborka, a uzasadnienie merytoryczne zostało zawarte w załączniku nr 2 do tej uchwały.

Plan ten został zgodnie z wymogami prawa opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego oraz na stronie internetowej miasta Lęborka. Należy więc uznać, że wbrew temu co twierdzą Wnioskodawcy Rada Miejska odniosła się do zarzutów Wnioskodawców zawartych w piśmie z 16.09.2008r. zajmując w tej sprawie stanowisko, także w formie pisemnej tj. uchwały nr XXIX-311/2008 i podając ją do publicznej wiadomości w formie prawem przewidzianej.

Dla porządku jednak w dniu 7 maja 2009r. wysłano Wnioskodawcy kopię załącznika nr 2 zawierającego stosowne rozstrzygnięcie Rady z uzasadnieniem.

Odnosząc się do zarzutu o braku ustalenia w planie niezbędnej ilości miejsc parkingowych przy planowanej rozbudowie Domu Handlowego „JANTAR”, należy stwierdzić, że jest on chybiony gdyż w § 37 ust. 10 pkt. 3 w/wym. uchwały ustalono obowiązek zapewnienia miejsc parkingowych na zasadach określonych w rozdziale 2 - ustalenia ogólne dotyczące całego terenu zawarte w § 14. A zgodnie z § 14 ust.7 wyznaczone są szczegółowe wskaźniki ilości miejsc parkingowych w zależności od funkcji obiektu.

I tak dla innych obiektów niż obiekty mieszkalne jednorodzinne i wielorodzinne norma ta wynosi: „nie mniej niż 1 miejsce na 40m2 powierzchni użytkowej obiektu i 1 miejsce postojowe na trzech zatrudnionych” (§ 14 ust.7 pkt.2 ppkt.c). Dodatkowo należy wskazać, że plan miejscowy ustala dla całego terenu śródmieścia system parkingów strategicznych w tym, m.in. nowowyznaczony parking w rejonie skrzyżowania ul.Kossaka i Al.Niepodległosci, w niewielkiej odległości dojścia pieszego od obiektu Domu Handlowego „JANTAR”.

Zarzut pominięcia w planie wytycznych wynikających z treści wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 grudnia 2006r., sygn.akt IISA/Gd 449/06 jest niezasadny, gdyż w/wym. rozstrzygnięcie Sądu Administracyjnego dotyczy indywidualnego postępowania w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy.

Nie ma sprzeczności miedzy tym wyrokiem a naszymi rozstrzygnięciami planistycznymi podjętymi zgodnie z procedurą sporządzania planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego wynikającą z przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zarzut, że „zatwierdzony plan w swojej treści jest bardzo ogólny nie zawiera szczegółowych ustaleń w sprawach ochrony i kształtowania ładu przestrzennego śródmieścia Lęborka, ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków” również nie znajduje potwierdzenia w faktach.

Wymogi dotyczące zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego i przestrzeni publicznych dla całego obszaru planu zawarte są w § 8 a zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej w § 10 uchwały (planu miejscowego). Ponadto dla poszczególnych terenów elementarnych ustalone są szczegółowe wymogi w tych dwóch zakresach.

Przykładowo można przytoczyć, że dla terenu na którym położona jest nieruchomość Wnioskodawcy (9.MC.22) w § 37 ust. 2 „zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego” ustalono m.in. szczegółowe wymogi dotyczące lokalizacji reklam czy też obowiązków w zakresie kompozycji budynku w narożniku Placu Pokoju i ul.Staromiejskiej, natomiast w § 37 ust.4 „zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej” zawarto mi.in. ustalenia dotyczące objęcia ochroną jako zabytki niektórych obiektów na tym obszarze, wymogów dotyczących tzw. pierzei zabudowy ciągłej oraz zapisów o strefie „W” ścisłej ochrony archeologiczno- konserwatorskiej i o wpisie tego terenu do rejestru zabytków.
Biorąc pod uwagę powyższe nie uwzględnia się wezwania do usunięcia naruszeń prawa złożonego przez Państwo Ewę i Ryszarda Balcerzyk, gdyż w zakresie podniesionym przez Wnioskodawcę naruszeń takich nie ma.